یک لیوان قهوه...
قهوه اى تلخ...
ب طعم زندگى ام...
یک موزیک ملایم...
نشستن در کنج اتاق...
خیره ب دیوار...
یاد خاطره ها...
یک سکوت مرگبار...
یک قطره اشک ...
خندیدن ب خود !
اشک را با دستانم پاک مى کنم...
ب آینه نگاه مى کنم،
ب خودم نیشخندى میزنم...
باز آه مى کشم و همان لبخند مصنوعى را میزنم...
و بزرگترین دروغ را ب خودم مى گویم...
" حال من خوب است..خوووووووب "
:-)